Hein is verlost van Gent. Of Hent van Gein. In de beste verstandhouding, weliswaar.
Hein kwam, zag niet om en overwon meteen. De trainer werd geroemd, maar ook het bestuur. Langetermijnvisie, groei, nieuw stadion. En het beste moest nog komen: de putten waren gevuld, funderingen waren gegoten. Er kon gebouwd worden.
Quatsch.
Schoon stadion, af en toe slim communiceren over sociale randprojecten van de club. Veel vorm, weinig inhoud; maar dat hoort spijtig genoeg bij dit soort projecten. Qua transferbeleid blijft de club een dozijn vissen per mercato boven halen (vaak uit dezelfde vijvers) om er de volgende mercato opnieuw tien van te verkopen. Ondanks zijn successen, lijkt de invloed van Playmobil op het transferbeleid tanende. Dat moet de controlefreak en alphamale in hem gebruskeerd hebben. Kijk naar de aankopen deze zomer: er was overduidelijk nood aan defensieve versterking én Belgische spelers. Elke week werd weer een nieuwe (buitenlandse) aanvaller.
De club verhuisde naar een spiegelpaleis waar ze hun afgestofte kostuumpjes konden aanschouwen. Waar mogelijk, werden jarenlange vrijwilligers aan de kant geschoven voor gladde gluiperds die mee op het spiegelelan wilden. Oude vrijwilligers worden als vanouds als een hoopje uitwerpselen beschouwd. Camps was deze week erg zuur over de persoon Vanhaezebrouck en hoe hij zijn succes had moeten delen met ondersteunend personeel.
Groeipijnen. Voeten die groeien en schoenen beginnen te knellen. Daar krijg je bleinen van; heinbleinen.
Had men bij de kostuumpjes wat macht willen afstaan, zat men wellicht niet in de situatie zoals vandaag. Playmobiel professionaliseerde het sportieve deel in ijl tempo en zijn keizerlijke trekjes wilden ook de omkadering veranderen. Het is steeds gevaarlijk alle macht en beslissing bij één keizer te leggen, maar in dit geval was het het risico misschien wel waard.
Nu is het sprookje over en het doet beide partijen zo veel pijn. De liefde moet echter al veel langer bekoeld zijn. De slapstick met Anderlecht die nu volgt, is tenenkrullend. Natuurlijk komt die er en natuurlijk weten ze dit bij Gent ook. De stilte aan de samenvloeiing van Leie en Schelde doet vermoeden dat er via makelaar Bayat wel afspraken moeten gemaakt zijn. Het is voor de Buffalo’s te hopen dat deze hard gemaakt kunnen worden want, zoals ik een buffalokostuumpje ooit hoorde zeggen: in de voetbalwereld gaat het snel; niet iedereen kan dat tempo aan.