Toen de lente zich een aantal weekends geleden voor de eerste maal meldde, klonk bij iedere tuinder het devies ‘maakt uwen hof zonneklaar’. Na de wintermaanden is het aangenaam toeven onder de eerste schuchtere zonnestralen, maar het aanzicht van een kaal decor tempert de feestvreugde een beetje.
Ik wil iets zien groeien.
Dan is de verleiding groot om bij een bezoek aan de tuinierswinkel een hele resem opgekweekte plantjes mee te nemen om de lochtink meteen in actie te zien. Verleidingen zijn er om er grotendeels aan te weerstaan, maar bij wijze van compromis er toch wat aan toe te geven.
Nu staat er sla te groeien.
Natuurlijk: het is nog vroeg en je kan er prat op gaan dat we de laatste vriesdag niet achter de rug hebben. Het enthousiasme van het eerste zonnestraalweekend zou al te snel gekortwiekt worden door het missen van de eerste oogst. In mijn stadstuin is geen plaats voor een serre, dus ging ik op zoek naar een andere oplossing.
Die oplossing vond ik in het afvalhok.
Daar lagen immers nog een pak lege 5l PET-flessen. Even doormidden snijden, het dopje eraf en je hebt je eigen miniserre of slakapje. Met de geringe opening hoop ik er bovendien de slakken op een afstand van mijn sla te houden. Wij zijn nu een aantal weken verder en de plantjes doen het prima. Leve afval!
