HAHA ERRATUM: Warhaus – Ha Ha Heartbreak
Vorig jaar schabouwelijk over het hoofd gezien, maar dit jaar nog meer dan grijsgedraaid. Mede door twee ijzersterke passages in OLT Rivierenhof en Viernulvier voor een stevige tijd in mijn herinneringen gebeiteld.
Culpa mea culpa.
10. Ão – Ao Mar
Het moet van de tweede plaat van Arsenal geleden zijn dat het Portugees weet te verleiden. Doorgaans klinkt die taal me als de slechtst mogelijke mengeling van Russisch en Spaans in de oren. Deze debuutplaat een jonge lokale bende is er eentje om U tegen te zeggen. Ão is een mix van vanalles maar bovenal: Uniek.
9. dEUS – How to replace it
Het doet deugd om oude helden opnieuw te zien schitteren. Deze plaat is misschien wel de beste sinds hun tweede leven. Een mooi geheel, een sfeer neerzettend en jawel: vintage dEUS. Ik heb ze intussen al vaak genoeg live gezien en ik heb voor het eerst het gevoel dat er een band – in de X!nkbetekenis – op het podium staat. Het plezier spát van deze ouder wordende knarren af. Ook voor het eerst had ik niet het gevoel naar een best of te kijken live: de set wordt zorgvuldig opgebouwd met nummers die bij de setting van deze plaat passen.
8. Palehound – Eye on the bat
Wat waait daar op de geluidsgolven vanuit het trailerpark? Het klinkt als een slackerversie van Big Thief en is me totaal onbekend. Erg fijne plaat dit.
7. Slowdive – Everything is alive
Voor hun begindagen was ik te jong. Ook tijdens de ‘shoegazerevival’ van een paar jaar terug was ik niet mee in hun verhaal (in tegenstelling tot Ride). Derde keer goede keer en de klik kwam er op een grappig moment. De plaat sprong in een playlist op tijdens het lopen. Shoegaze en lopen: de schoenen daar gelaten, zag ik er geen match in. Maar ‘Everything is alive’ is een voortdenderende trein waarin dromerige melodiën, frisse deuntjes en dreigende gitaren elkaar afwisselen.
6. Fever Ray – radical Romantics
Het dichtst dat Fever Ray aan komt leunen tegen The Knife en daar wordt een mens al eens Zweeds dolenthousiast van.
5. Grian Chatten – Chaos for the Fly
Stouteriken durven al eens vragen hoe je van een band als Fontaines DC kan houden met het monotome geklaag van frontman Grian Chatten. Wel het kan nog beter, snoodaards: we halen de FDC-verpakking ervan rond en gaan veertig minuten op stap met de monotome Ierse bard.
4. Lana Del Rey – Did you know that there’s a tunnel under ocean blvd 5
Lana Del Rey brengt een plaat uit dus dan is den dezen verkocht.
3. PJ Harvey – I inside the old I dying
Ik heb verschillende passages op grote festivals van PJ Harvey aan me laten voorbijgaan in de gedachte dat er nog kansen genoeg zouden komen. Dat valt de laatste 10 jaar dik tegen. Geheel met de tijdsgeest mee was haar – beperkte – tournee in een wip uitverkocht. Op het laatste stekje viel er alsnog een plekje hoog tegen het plafond in Cirque Royal uit de lucht. Dat was meteen één van de beste concertervaringen ooit.
2. boygenius – the record
Geniale girlplaat.
1. Arlo Parks – My soft machine
Laat in het jaar geheel toevallig op Arlo Parks gebotst. Ik ben blijven botsen en uiteindelijk vollen dees ervoor gevallen. Wat. Een. Ontdekking. Helemaal grijsgedraaid. Helemaal niet beu geraakt.