Met september in zicht, komt de regeringsvorming weer bovenaan de actualiteitsagenda. Terwijl Bommeke in een vorige aflevering nog een waakhond was die zijn vogel Tsjeef strak aan de leiband hield, is Tsjeef nu een schoothondje geworden van bulldozer Bommeke. In zijn strijd voor een beter Vlaanderen, gaat Bommeke verder met zijn opdracht: alles gesplitst!
“Bommeke! Bommeke! Er is telefoon voor jou! Het is professor Veel Gezien!” roept mama Larie. Bommeke propt zijn laatste Turks snoepje, dat hij gekregen had van de Koningin Van Nonderland, in zijn mond en holt de trap af.
° Ha Jerommeke! Ik bedoel, Bommeke. Ik heb goed nieuws. Ik ben bezig aan een nieuwe uitvinding die je tof gaat vinden!
– Blij dat te horen, professor! Al hoop ik dat het niet weer een ecologische grasmobiel of een Kikiwikivertaler is.
° Neen neen, vele beter. Maar je komt best meteen hierheen. Breng Tsjeef en de Sossemiekes ook mee!
– Oké, tot zo professor!
Bommeke trok zijn korte broek aan en zetten een spurt in naar de Sossemiekes. Tsjeef volgde gedwee. Aangekomen bij het huis van de Sossemiekes, zag hij dat Frankemieke in de hoek stond en Bertemieke zat te wenen. “Wat is er met die twee aan de hand?” vroeg Tsjeef. “Zwijgt algauw, gij vogel. Gij moogt mij alleen nazeggen!” beet Bommeke zijn papegaai kordaat toe. “Ja het was weer van dat!” brulde Caromieke. “Frankemieke wou weer de baas spelen en Bertemieke is zijn pop kwijt.” “Ah, laat ze dan maar hier. Kom, we gaan naar professor Van Gezien! Hij heeft een nieuwe uitvinding gedaan.”
Terwijl het drietal gezwind naar de professor aan het macheren was, genoten ze met volle teugen van het Vlaamsche landschap. “Vlaanderen boven!” schreeuwde Bommeke. “Ah neen Bommeke, niet weer of diene leeuw beginnen zingen hé.”panikeerde Caromieke. “Leeuwen zijn de maks!” repliceerde Tsjeef. “Gij zijt vergeten dat leeuwen ook al ne keer ne papegaai tussen hun boterham leggen zeker, Tsjeef? Ik zou mijn muil maar houden, mocht ik van u zijn. Draait uw kont nog wat naar de wind.” Bommeke kan het echt niet verdragen wanneer er nog maar eens een opmerking wordt gemaakt over zijn zangtalent.
Van Gezien stond hen al op te wachten. “Ha, mijn beste pinten, ik bedoel vrienden, ik heb de Splitsograaf al klaargezet!” De jongelui keken wantrouwig naar het toestel. “De Splitsograaf?” “Ja, de Splitsograaf! En het werkt echt heel eenvoudig. Langs dit deurtje steek je er een voorwerp in, via deze band schuift het dan op naar het centrale gedeelte en daar wordt het voorwerp vakkundig gesplitst; alsof er een kapmes een zwam in twee splijt, zo eenvoudig.” “Waauw, cool! Ik bedoel: héhé, wat geweldig!” zette Bommeke zijn Angelsaksische uitschuiver algauw recht. “Maar wat kun je er zoal mee splitsen?” vroeg Caromieke curieus. “Eigenlijk zowat alles. Tomaten, het kindergeld, lettergrepen, de NMBS, de RVA, de E40, de taalgrens … echt alles. Enkel voor België ga ik nog een grotere versie moeten maken, want voorlopig past het er niet in.”
De ogen van Bommeke begonnen te fonkelen. Al van kindsaf was hij gefascineerd door splitsingen. Je had hem vijf minuten niet in de gaten of hij was als een voleerd splitser lettergrepen, Siamese tweelingen of getallen aan het splitsen. Met deze machine kon hij zijn stoutse dromen eindelijk verwezenlijken. “Professor, kan ik er ook mensen mee splitsen?” “Jazeker, Gommeke, ik bedoel Bommeke. En het merkwaardigste aan dit alles is: eens alles gesplitst is, is de wereld er veel beter aan toe!” poneerde de professor.
Bommeke begon luidop te dagdromen over zijn splitsingen:
Laat ons BHV splitsen tot de BH-maat V,
Dan gauw over naar voetbalbond
De boldersbond, het Brabants trekpaard en de VRT
En wat te doen met Laurent’s hond?
Over lettergrepen, treinen en Nonderlanden
Alles half
Tot minister-presidenten, manneke Pissen en Noordzeestranden
Alles half
Voorwaar ik het u zeg: dit is het Gouden Kalf
Wanneer zal zijn, alles half
(Nu enkel nog opletten voor de stoute Eliotool)