WEG

Calais

Reizen om je leeg te laten lopen; reizen om je vol te laten lopen. Je laten geleiden door de zon naar de karikatuur van je wortels. Bier en frieten; en veel. Rijden zonder doel; doelen zonder rij. Je frustraties er met kilometers afrijden en er tegelijkertijd nieuwe opdoen. Overwegen het over een andere boeg te gooien, maar gewoon netjes terug keren. In plannen blijven hangen.

Dan sta je op de rand van een klif, weifelend tussen een verschrikkelijke val en een intens genieten. Zuig de longen nog eens proper, stort je gedachten met een zucht in het zoute water. In je verbeelding zie je ze te pletter storten en verpulverd worden door de golven, zeggend dat het allemaal niks voorstelt. Nietszeggend.

Opgaan in de ruimte die ons in ons Belgenland niet gegund wordt. Weken in de gemoedelijkheid die in le plat pays scheef bekeken wordt. Terug gejaagd worden door dreigende wolken die je eraan doen herinneren dat het in het paradijs ook regent.

Weg willen, maar meteen terugkeren.